
พื้นฐานของสุขภาวะทางเพศ : สอนลูกเข้าใจ "สิทธิร่างกายตัวเอง" ตั้งแต่วัยเด็ก
สิทธิร่างกายคือพื้นฐานของสุขภาวะทางเพศ
ช่วงเวลาที่ลูกมีอารมณ์ พ่อแม่ไม่ควร “ตอบโต้” (สวนกลับด้วยอารมณ์) แต่ควร “ตอบสนอง” (ตั้งสติและขบคิดว่าลูกต้องการอะไร และเราจะทำอะไรต่อดี)
6 ขั้นตอน รับมือลูกโวยวาย
เพื่อให้ลูกค่อย ๆ “คิด” และตอบออกมาเป็นคำพูดที่มีสติ ไม่ใช่การโวยวาย
(หากลูกยังโวยวายอยู่...ให้ไปข้อ 2)
❤︎ 2. อ่านใจลูกและสะท้อนออกมา ❤︎
เช่น ...“ลูกกำลังโกรธเพราะไม่อยากกลับบ้าน ใช่มั้ยคะ”... เพื่อให้ลูกรับรู้ว่าพ่อแม่เข้าใจและยังทำให้ลูกได้ 'เข้าใจตนเอง' ด้วย ซึ่งจะลดอารมณ์ลูกลงบ้าง
❤︎ 3. ถามให้ลูกสำรวจตนเอง ❤︎
เช่น ...“ลูกไม่อยากกลับบ้านตอนนี้เพราะอะไร”... เพื่อให้ลูกกลับมาที่ 'ตนเอง' และมองหาเหตุผลจริง ๆ (การคิดช่วยลดการใช้อารมณ์)
❤︎ 4. ถามให้ลูกร่วมหาวิธีแก้ไข ❤︎
เช่น ...“ถ้าอย่างนั้น ลูกจะกลับบ้านตอนไหน หรืออีกกี่นาทีคะ”... เพื่อให้ลูกไม่จนแต้ม การมี 'ทางออก' ช่วยให้ลูกแสดงตัวตน และไม่เสียฟอร์มมาก แต่ต้องระวังต่อรองมากเกินไป จนคำสั่งพ่อแม่ไร้ความหมาย (ให้ดูข้อ 6)
❤︎ 5. ชวนลูกคิดถึงความสุขที่จะเกิดขึ้นข้างหน้า ❤︎
เช่น ...“ลูกกลับตอนนี้แล้วตั้งใจจะไปเล่นอะไรต่อที่บ้านน้า แม่อยากรู้จังเลย”... เพื่อให้ลูกมองเห็นว่า 'การละทิ้งตรงนี้' ไม่ได้แย่ไปตลอด ลูกมีโอกาสสนุกในสิ่งถัดไป
(โปรดสังเกต ประโยคที่หมอเขียน ชวนลูก “คิด” ถึงความสุข ไม่ใช่นำสิ่งน่าสนใจมาล่อหลอกลูก)
❤︎ 6. พ่อแม่ “นิ่งสงบ” ❤︎
ไม่พูดอะไรในช่วงที่ลูกโวยวายมาก ๆ หรือต่อรองมากไป เพื่อให้ลูกเรียนรู้ว่าพวกเราจะไม่คุยตอนมีอารมณ์ แบบที่คุยไปก็ไม่มีประโยชน์
ในการนิ่งสงบ พ่อแม่ควรบอกลูกก่อนว่า ...“พ่อแม่จะเงียบ รอลูกให้พร้อมคุย สงบแล้วจะได้คุยกัน”... เมื่อลูกนิ่งสงบแล้ว ก็ค่อยคุยแบบ 1-5 อีกที พ่อแม่สามารถ 'ตอบสนอง' ตั้งแต่ข้อ 1 -6 โดยสลับข้อไปมาได้ แต่ต้องมั่นใจว่า เรากำลัง “ตอบสนอง” ไม่ใช่ “ตอบโต้” นะคะ
...“ตอบโต้ คือ สวนกลับด้วยอารมณ์ (ไม่ตั้งสติ)"...
...“ตอบสนอง คือ ขบคิดด้วยสติว่าลูกต้องการอะไรและจะแก้ปัญหาอย่างไรดี”...
การอะลุ่มอล่วย ไม่ได้มีเป้าหมายให้ตามใจลูก แต่ต้องการลดแรงเสียดทานในเด็กที่กำลังต่อต้าน ซึ่งสุดท้ายลูกก็ต้องกลับบ้านภายในเวลา แต่หากบ้านไหน ยืดหยุ่นมากเกินไปจนลูกไม่ทำตามกติกาของพ่อแม่เลย พ่อแม่ก็ต้องฝึกหนักแน่นเด็ดขาดให้เป็นด้วย
หมายเหตุ
☺︎ กรณีเด็กเล็กที่สื่อสารไม่เก่ง เช่น อายุน้อยกว่า 1.6 ปี เมื่อขัดใจแล้ว เด็กร้องไห้ ให้รีบชักชวนไปทำอย่างอื่นต่อเลย เพื่อให้เด็กเลิกหมกมุ่นเรื่องที่ถูกขัดใจเมื่อสักครู่
☺︎ กรณีเด็กโตเริ่มเข้าวัยรุ่น แนะนำให้ฟังลูกมาก ๆ ๆ ทั้งข้อ 1-4 ค่ะ